Καλλιέργεια Ελαιώνων

Μόλις η Μονή Προφήτη Ηλία Θήρας επαναλειτούργησε το 1997 με την εγκατάσταση της νέας αδελφότητος υπό τον Γέροντα Δαμασκηνό, ένα από τα πρώτα έργα που πραγματοποιήθηκαν ήταν η φύτευση σ' αυτά ελαιόδενδρων. Στόχος ήταν η αυτάρκεια της Μονής σε ελαιόλαδο, ώστε να χρησιμοποιείται το παραγώμενο λάδι τόσο για τη διατροφή των πατέρων, όσο και για τη χρήση στα καντήλια του Καθολικού και των παρεκκλησίων της Μονής. 

Για να αξιοποιηθούν τα πέριξ της Μονής κτήματα, τα οποία έχουν μεγάλη κλίση, δημιουργήθηκαν αναβαθμοί ("πεζούλια" κατά την τοπική ορολογία) και έτσι κατέστη δυνατή η φύτευση ελαιόδενδρων. Επίσης, γραμμικοί ελαιώνες δημιουργήθηκαν και σε μοναστηριακά κτήματα στο Καμάρι της Θήρας.

Να σημειωθεί ότι μέχρι τότε η καλλιέργεια ελαιόδενδρου στο νησί δεν είχε αναπτυχθεί καθόλου στη σύγχρονη εποχή και πως ήταν πράγματι πρωτοπόρα η τότε δημιουργία των μοναστηριακών ελαιώνων.  

Τα ελαιόδενδρα, πράγματι, ευδοκίμησαν στα εδάφη της Σαντορίνης και έχουν ικανοποιητικές αποδόσεις. Άλλωστε σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα με μεγάλη ακρίβεια απέδειξαν ότι το ελαιόδενδρο ανέκαθεν ευδοκιμούσε στο νησί. Απολιθώματα φύλλων ελιάς, που κατόπιν ερευνών του τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, βρέθηκαν στα τοιχώματα της Καλντέρας, ηλικίας 50.000 ή και 60.000 ετών αποτελούν τα αρχαιότερα δείγματα καλλιέργειας ελιάς παγκοσμίως. Έτσι, τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί ραγδαία αύξηση της ενασχόλησης των γηγενών αγροτών με την ελαιοκαλλιέργεια.

Συνολικά σήμερα υπάρχουν περίπου 2.000 ελαιόδενδρα κυρίως κορωνέικης ποικιλίας σε μοναστηριακά κτήματα, τα οποία καλλιεργούνται από τους πατέρες της Μονής και παράγουν το εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο της Μονής με την τεχνική της ψυχρής έκθλιψης του ελαιοκάρπου στο ελαιοτριβείο, βρώσιμες ελιές και διάφορα άλλα ελαιοκομικά προϊόντα.